Tuesday, November 13, 2007

तुझी पुसटशी आठवण
अश्रुंचा बांध तोडून जाते
खोलवर दडपून ठेवलेल्या भावना
रक्तात पेट घ्यायला लागतात
रेशमी धाग्यांनी शिवलेली जखम
पुन्हा एकदा उसवली जाते
आणि वाहत्या रक्तावर कोणाचाच ताबा उरत नाही
सहन होत नसलेल्या वेदनांचे वादळ झेलत
सभोवताली माजलेल्या कोलाहलात
एका गडप अंधारी विश्वात
तुझ्या आर्त स्वरांचा ठाव घेत
मी तारा तुटलेली सतार छेडत असतो

कौस्तुभ……

Saturday, November 3, 2007

भावनाशुन्य जीवन जगावं लागेल
हे आधीच कळलं होतं
पुढची संकटं ओळखून
आधीच पाऊल वळलं होतं
म्हणून असेल कदाचित
तुझ्या जाण्याने दु:ख झालं नाही
कारण तुझं जाणं तुझ्याआधीच मला कळलं होतं........

kaustubh....
खूप काही सांगायचं होतं
मनात साठवून ठेवलयं
शांत राहण्याच्या प्रयत्नात
रक्त गोठवून ठेवलंय
कधीतरी लागेल वणवा
वितळून सगळं जाईल
मनात साठवलेलं सगळं
डोळ्यातून वाहत जाईल

kaustubh......
मृगजळामागे धावताना
कधी कधी भान राहत नाही
जिवाच्या तहानेमुळे
आपण मागेपुढे पाहत नाही
पाणी तिथं नव्हतंच
हे तिथं पोहोचल्यावर कळतं
आणखी एका मृगजळाच्या शोधात
आपलं पाऊल वळतं

kaustubh.....