आता माझ्या साऱ्या गोष्टी
तुझ्यापाशी येऊन थांबतात
वाहणारे वारेही हल्ली
तुझीच कहाणी सांगतात
तुझ्या डोळ्यात खोलवर
झोप माझी विरलेली
तुझी माझी स्वप्नभेट
रोज रात्री ठरलेली
स्वप्नातल्या त्या गप्पांसोबत
रात्रीही हल्ली लांबतात
खिडकीतून झिरपणारी किरणे
अंगावर येताना वाटते असावा तुझाच हात
डोळे उघडल्यावर पण कळते सारे खरे
मिठीतल्या उशीनेही केलेला असतो घात
किरणे काय, उशी काय
सारे तुझेच अस्तित्व सांगतात
तु सांडलेल्या मोगऱ्याच्या गंधाचा
मी करत राहतो पाठलाग
कळ्याही वाटेवरच्या अवचित येतात खुलून
तुझा श्वास दरवळतो बनून पराग
चालता चालता शेवटी तुझ्या मिठीत येऊन पोहोचतो
आणि पुढचे सारे रस्ते संपलेले असतात
Saturday, October 10, 2009
Wednesday, October 7, 2009
हसण्याचेही आताशा मी
हसण्याचेही आताशा मी कर्ज काढलेले
जगण्यासाठी श्वास थोडे उसने घेतलेले
शत्रूंच्या शोधात काल निघालो मी जेव्हा
मित्र माझे नेमके वाटेत भेटलेले
मनात धुंडाळता अलगद आठवणींचे कप्पे
तिच्या नावाखाली काही अश्रू सांडलेले
आयुष्यभर शोधिली मी माझ्या जगण्याची कारणे
उत्तर शेवटी मिळाले मरणाशी सांधलेले
नकोच होते एवढे तरी मागून घेतले मी
हवे होते मात्र जे न घेताच राहीले
जगण्यासाठी श्वास थोडे उसने घेतलेले
शत्रूंच्या शोधात काल निघालो मी जेव्हा
मित्र माझे नेमके वाटेत भेटलेले
मनात धुंडाळता अलगद आठवणींचे कप्पे
तिच्या नावाखाली काही अश्रू सांडलेले
आयुष्यभर शोधिली मी माझ्या जगण्याची कारणे
उत्तर शेवटी मिळाले मरणाशी सांधलेले
नकोच होते एवढे तरी मागून घेतले मी
हवे होते मात्र जे न घेताच राहीले
Subscribe to:
Posts (Atom)