तुझी पुसटशी आठवण
अश्रुंचा बांध तोडून जाते
खोलवर दडपून ठेवलेल्या भावना
रक्तात पेट घ्यायला लागतात
रेशमी धाग्यांनी शिवलेली जखम
पुन्हा एकदा उसवली जाते
आणि वाहत्या रक्तावर कोणाचाच ताबा उरत नाही
सहन होत नसलेल्या वेदनांचे वादळ झेलत
सभोवताली माजलेल्या कोलाहलात
एका गडप अंधारी विश्वात
तुझ्या आर्त स्वरांचा ठाव घेत
मी तारा तुटलेली सतार छेडत असतो

कौस्तुभ……