झाली सांज एकाकी
कोणी वाजवेना पावा
सूर हरपल्या मनी
कृष्ण दाटून का यावा?
का रंग मावळतीचे
आज काळॊखी बुडाले
का पंख परतीचे
आज नाही ऊडाले
काजळता संध्याकाळ
वाहे उदासीन हवा
अवघडलेला चंद्र
चांदणीही बुजलेली
अवेळीच्या काळोखाने
रातराणी कोमेजलेली
झुळूक हळवी येताच
उर का भरावा?
पिसे होई मन
धावे दिशाहीन
वाट चाले आंधळी
क्षितिजात होता लीन
सैरभैर धरणीला
कंप का फ़ुटावा?
3 comments:
I liked the poem....
Your words are creating a picture infront of mind like a painting. Nice poem!
Thanks for comments!
Post a Comment