वर्ष सरलं तरी!

वर्ष सरलं तरी,
जखमा भरल्या नाहीत
नव्या जखमांना शरिरावर
जागाही उरली नाही
अश्रू आटून गेले
आता भावनाही संपल्या
तरीही का ह्या वेदना
मनात आहे गुंफ़ल्या?
व्यवहारी झालोय मी आता
व्यवहारी जीवन जगतोय
मनातल्या आठवणींचा कप्पा
क्वचितच उघडून बघतोय
का ह बदल माझ्यात?
क बदललंय सगळच वातावरण
धुमसत का राहतं अजूनही
पेटलेल्या मनाचं सरण
नवी पहाट दूर करेल हा काळोख?
का वाढत जाईल हा काळोख?
नाही!
प्रकाशाच्या शक्तिने काळोखी भींतीला
पडेल एक खिंडार...
कोंडलेल्या श्वासाला मिळावे
आता सुस्कारे आकाशाचे
मनाला लाभावे नवचैतन्य
सळसळण~या रक्ताचे
सतारीवर छेडावे आता
स्वर नव्या भूपाळीचे
चिकारीही झंकारत याव्या
घेऊन स्वरगालिचे
विदीर्ण झालेल्या मनाला
फ़ुटावी पालवी नवी
सरत्या वर्षाने गावी
ह्या आसवांची भैरवी

काही चारोळ्या.....

माझं विष आता
मलाच डसू लागलंय
गारुड्याच्या पुंगीलाही
आता जग फ़सू लागलंय

अडखळणारा श्वास हा
आहे स्वतःशीच थांबलेला
अश्रूंनी भिजूनसुध्दा
आत कुठेतरी पेटलेला

तुझ्या आठवणींचे निखारे
धुमसत आहे अजूनही
पूर्णपणे विझलेले नाहीत
शुष्क आसवांत भिजूनही